วันอาทิตย์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2552

คืนแรก

"เกลียดคำถามเธอ เมื่อยามที่พบเจอ ว่าวันนี้ฉันไม่เป็นไรใช่ไหม ถ้อยคำเหมือนหวังดี ที่เธอแค่พูดไป อย่างไม่รู้จะพูดอะไรเท่านั้น คนคนนึงที่โดนทิ้ง คงจะอยู่อย่างสุขสันต์ คำผ่านผ่านประเภทนั้น ถามเอาอะไร วันที่เธอมีเขาข้างกัน ข้างกายของฉันว่างเปล่า มันเหงาจะขาดใจ แต่ละคืนยาวนานและแสนยากเย็น ไม่รู้ต้องทำเช่นไร ให้ผ่านคืนโหดร้ายไปอีกคืน หากต้องกลั้นใจ ไถ่ถามเพื่อทักทาย ก็ช่วยถามบางคำที่ดีกว่านี้ อย่าทำเหมือนเห็นใจ อย่าทำเหมือนแสนดี เมื่อเธอเองที่เป็นตัวการทุกอย่าง คนคนนึงที่เธอทิ้ง คงไม่เจ็บเท่าไหร่มั้ง คงไม่ปวดหรอกความหลัง จะถามเอาอะไร วันที่เธอมีเขาข้างกัน ข้างกายของฉันว่างเปล่า มันเหงาจะขาดใจ แต่ละคืนยาวนานและแสนยากเย็น ไม่รู้ต้องทำเช่นไร ให้ผ่านคืนโหดร้ายไปอีกคืน วันที่เธอมีเขาข้างกัน ข้างกายของฉันว่างเปล่า มันเหงาจะขาดใจ แต่ละคืนยาวนานและแสนยากเย็น ไม่รู้ต้องทำเช่นไร ให้ผ่านคืนโหดร้าย วันที่เธอมีเขาข้างกัน ข้างกายของฉันว่างเปล่า มันเหงาจะขาดใจ หมดเวลาไปกับการร้องไห้จนหมดแรง ให้มันง่วงไป เพื่อผ่านคืนโหดร้ายไปอีกคืน"
เสียงเพลงที่ร้องจากซันนี้ หญิงสาวที่มีความกล้า และมีความมั่นใจได้ร้องออกไปด้วยเสียงที่เต็มเปี่ยมด้วยพลัง ซันนี้ทำงานเป็นนักเร้องที่ร้านอาหาร ด้วยเพราะเธอมีปัญหาเรื่องการเงินจึงต้องหารายได้พิเศษ นภา แมวมองสาววัยทอง ได้ไปพักผ่อนทานอาหารที่ร้านที่ซันนี้ทำงานอยู่ ได้สะดุดเสียงร้องอันไพเราะและชื่นชอบจึงได้ชักชวนซันนี้ลองไปร้องที่ค่ายเพลงแห่งหนึ่ง " เราชื่อไรเหรอ ร้องเพลงดีนี้ ลองไปร้องเพลงที่ค่าย ABC ดูไหมเพื่อได้ออกเทป" นภาพูดกับซันนี้ ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล "จะดีเหรอค่ะ แต่ลองดูก็ได้ค่ะ ขอบคุณ คุณ ? .." ซันนี้พูดตอบรับคำเชิญชวน และเชิงถามชื่อคู่สนทนา " อ้อ ฉันชื่อนภาจ้ะ เอานามบัตรแนไปนะ ว่างตอนนไหน ก็โทรมา เดี๋ยวฉันพาไปทดลองเสียงจ้ะ" "ค่ะ คุณนภา ขอบคุณมากค่ะ ยังไงซันจะโทรหานะค่ะ..." ซันนี้ตอบรับคุณนภาพร้อมด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ทดลองเสียงที่ค่ายเพลงดัง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น