วันอาทิตย์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2552

กลอนแทนใจ มทส.(หลักสูตรนิเทศศาสตร์ โดย เนตรชนก)

นาทีแรกนับจากที่ย่างก้าว ผ่านเรื่องราวความรู้สึกทั้งอ่อนไหว
อาจแข็งก้าวไปบ้างในคราใด หรือหวั่นใจหวาดกลัวด้วตัวตน
แต่เมื่อได้หลวมรวบความเป็นหนึ่ง ทั้งได้พึ่งพิงพักเลิกสับสน
คนหมู่มากมาประสานหลายพันคน รวมจากต้นถึงปลายคล้ายคลึงกัน
แปรเปลี่ยนสีสายเลือดเหมือนแสดทอง ถูกเฝ้ามองจากสายตาคุณย่าฉัน
กลายเป็นหนึ่งในส่วนเสี้ยวกลุ่มเดียวกัน ป่านด้ายปั่นถักทอเป็นสายใย
ผูกสัมพันธ์เชื่อมโยงเป็นหมู่มิตร คือนิสิต มทส แม้วันไหน
วันจะเปลี่ยนเดือนจะลับล่วงเลยไป เส้นป่านใยไม่ขาดออกจากมือ
จดจำ ณ สถานที่ที่เคยอยู่ ทั้งความรู้ความคิดที่ยึดถือ
ก่อนจากลาเพื่อไปสร้างความเลื่อนลือ พร้อมเป็นสื่อสู่มวลชนคนบันเทิง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น