วันอาทิตย์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2552

"โสดอย่างนี้มานานเท่าไหร่ เล่าใครจะรู้ โสดเป็นปีกี่เดือนกี่วัน ไม่เห็นจะมีใคร เข้ามาเติมเต็มถ่วงทำนอง ช่วงชีวิตที่มันขาดหาย ไม่รู้เมื่อไหร่..ใครหนออยู่ลำพังมันเหงาเหลือเกินโอ้ใจเอ๋ย วอนสายลมรำเพย ช่วยเอื้อนเอ่ยความรักไป ฝากเจ้านกที่เหินลม ช่วยหอบรักของข้านี้ไป มีใครได้ยินไหมช่วยตอบที * รถไฟขบวนสุดท้าย ผ่านชานชลาหรือยัง ใครหนอคือความหวัง จะมอบใจให้กับฉัน คนอื่นมีคู่รัก ปลอบตัวเองต้องมีสักวันจูงมือเดินเบียดกัน อยู่ที่ไหนเนื้อคู่ฉัน ** คนโสดมีบ้างไหม ลองยกมือขึ้นหน่อย จะได้ไม่ต้องคอย แอบมองแฟนคนอื่นอยู่อย่างนี้อยากมีใครอย่างเขามันอิจฉา น้ำตาตกในทุกที กอดหมอนอยู่ทั้งปี อยากจะมีใครสักคน ไว้ให้กอด อยากจะเมมเบอร์โทรสักคนว่าที่รัก ความคิดถึงมีที่หยุดพัก คงอุ่นในหัวใจ ฟ้าดลใจช่วยเร่งที บอกผ่านเพลงนี้ไป จะรักให้สาใจทิ้งความโสด*/**/**ฝากเพลงรักของข้านี้ไป กล่อมเธอให้ฝันดี จากใจหนึ่งดวงนี้ของคนโสด.. " นั่งฟังเพลงเบาๆ ในห้องพร้อมด้วยความรู้สึกที่เหงาๆภายในใจ อยากมีใครสักคนที่ค่อยอยู่ข้างๆ คอยปลอบโยนเวลาทุกข์ใจ หรือมีเรื่องที่ไม่สบายใจเข้ามาในชีวิต พูดแล้วอยากมีใครสักคนเดินเคียงข้างในชีวิต แต่ตอนนี้อยู่กับเพื่อนๆและเรียนก่อนดีกว่า........นอนดีกว่า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น